چگونه در روابط عاطفی خود مسئولیتپذیرتر باشیم؟
در این مقاله، به 15 نکته کلیدی برای مسئولیتپذیرتر شدن در روابط عاطفی میپردازیم:
احساسات خود را بشناسید و بپذیرید:
قبل از هر چیز، باید با احساسات خود آشنا باشید و آنها را بپذیرید. سرکوب کردن یا انکار احساسات، مانع از آن میشود که بتوانید به درستی با آنها برخورد کنید و مسئولیت آنها را بپذیرید.مسئولیت احساسات خود را بر عهده بگیرید:
هیچ کس مسئول خوشحال کردن شما نیست، همانطور که شما مسئول خوشحال کردن کسی نیستید. به جای اینکه دیگران را سرزنش کنید، مسئولیت احساسات خود را بر عهده بگیرید و سعی کنید راههای سالمتری برای مدیریت آنها پیدا کنید.منتقد درونی خود را کنترل کنید:
صدای منتقد درونی میتواند باعث شود که احساس گناه و شرمندگی کنید و از پذیرش مسئولیت اشتباهات خود خودداری کنید. سعی کنید با منتقد درونی خود مقابله کنید و به خودتان اجازه اشتباه کردن بدهید.اشتباهات خود را بپذیرید:
همه اشتباه میکنند. مهم این است که اشتباهات خود را بپذیرید و از آنها درس بگیرید. عذرخواهی کردن برای اشتباهات، نشان دهنده مسئولیتپذیری و تعهد شما به رابطه است.عذرخواهی موثر داشته باشید:
عذرخواهی صرفاً گفتن “متاسفم” نیست. باید به طور واضح بیان کنید که چه اشتباهی مرتکب شدهاید و چه کاری برای جبران آن انجام خواهید داد.به جای سرزنش کردن، نیازهای خود را بیان کنید:
به جای اینکه شریک عاطفی خود را برای برآورده نکردن نیازهایتان سرزنش کنید، به طور واضح و محترمانه نیازهای خود را بیان کنید.به حرفهای شریک عاطفی خود گوش دهید:
گوش دادن فعالانه به شریک عاطفی خود، نشان دهنده احترام و اهمیت دادن به او است. سعی کنید بدون قضاوت و با همدلی به حرفهای او گوش دهید.
مسئولیت پذیری در روابط عاطفی: 15 نکته کلیدی
1. احساسات خود را بپذیرید و مسئولیت آنها را بر عهده بگیرید.
اولین قدم برای مسئولیتپذیری در هر رابطهای، پذیرش احساسات خود است. به جای اینکه دیگران را مقصر بدانید که شما را عصبانی، ناراحت یا ناامید کردهاند، سعی کنید ریشه این احساسات را در درون خود پیدا کنید. آیا انتظارات غیرواقعبینانهای داشتهاید؟ آیا نیازی برآورده نشده دارید؟پذیرش مسئولیت احساسات به شما قدرت میدهد تا آنها را مدیریت کنید و به جای واکنش نشان دادن، آگاهانه پاسخ دهید. مثلا به جای گفتن “تو من رو عصبانی کردی”، بگویید “من وقتی این اتفاق افتاد احساس عصبانیت کردم، چون. . . “این تغییر کوچک در لحن، مالکیت احساس را به شما باز میگرداند و از سرزنش کردن طرف مقابل جلوگیری میکند. در ضمن، این کار باعث میشود که شما بیشتر در مورد احساسات خود فکر کنید و ریشه آنها را بیابید. این خودآگاهی، کلید حل بسیاری از مشکلات در روابط عاطفی است.
2. به نیازهای خود توجه کنید و آنها را به طور واضح بیان کنید.
یکی از دلایل اصلی نارضایتی در روابط، عدم برآورده شدن نیازها است. اما اغلب اوقات، ما به جای اینکه نیازهای خود را به طور واضح بیان کنیم، انتظار داریم که طرف مقابل آنها را حدس بزند. هنگام بیان نیازها، از زبان “من” استفاده کنید و به جای انتقاد کردن یا سرزنش کردن، بر احساسات و خواستههای خود تمرکز کنید. مثلا به جای گفتن “تو هیچ وقت وقت برای من نمیذاری”، بگویید “من احساس تنهایی میکنم و دلم میخواد وقت بیشتری رو با هم بگذرونیم. “سعی کنید به نیازهای یکدیگر توجه کنید و برای برآورده کردن آنها تلاش کنید. این کار باعث میشود که رابطه شما قویتر و رضایتبخشتر شود.
3. در قبال اعمال و گفتار خود پاسخگو باشید.
پاسخگو بودن به معنای پذیرفتن مسئولیت پیامدهای اعمال و گفتار خود است. اگر اشتباه کردید، عذرخواهی کنید و سعی کنید اشتباه خود را جبران کنید. به جای اینکه بهانهتراشی کنید یا تقصیر را به گردن دیگران بیندازید، با صداقت به اشتباه خود اعتراف کنید. عذرخواهی واقعی، شامل بیان پشیمانی، پذیرفتن مسئولیت و ارائه راهحلی برای جبران اشتباه است. در ضمن، پاسخگو بودن به معنای عمل کردن به وعدههای خود است. اگر قولی دادید، سعی کنید به آن عمل کنید. اگر نمیتوانید قولی را عملی کنید، با صداقت دلیل آن را توضیح دهید و به دنبال راهحلی جایگزین باشید. پاسخگو بودن، باعث ایجاد اعتماد در رابطه میشود و به طرف مقابل نشان میدهد که شما قابل اعتماد هستید.
4. به حرفهای طرف مقابل با دقت گوش دهید و سعی کنید دیدگاه او را درک کنید.
گوش دادن فعال، یکی از مهمترین مهارتها در هر رابطهای است. به جای اینکه منتظر بمانید تا نوبت شما برای صحبت کردن برسد، با تمام وجود به حرفهای طرف مقابل گوش دهید. سعی کنید احساسات و دیدگاه او را درک کنید، حتی اگر با آن موافق نباشید. از سؤال پرسیدن نترسید و برای روشن شدن موضوعات، سوالات شفافکننده بپرسید. به زبان بدن طرف مقابل توجه کنید و سعی کنید احساسات او را از طریق حرکات و حالات چهره او درک کنید. همدلی، کلید درک دیدگاه دیگران است. سعی کنید خودتان را جای طرف مقابل بگذارید و از دید او به مسائل نگاه کنید. 
بعضی وقتا آدم فکر میکنه اگه احساساتش رو پنهان کنه قوی تره اما نمیدونه همین کار رابطه رو خراب میکنه… من یه مدت درگیر همین بودم و هرچی ناراحتم میکرد تو خودم میریختم تا یه روز فوران کردم سر یه چیز مسخره 😅 یاد گرفتم بهتره از همون اول بگم چی آذرم میده حتی اگه سخت باشه.
یک چیز دیگه که بهم کمک کرد این بود که وقتی طرفم اشتباه میکرد به جای این که برقصم دورش و نخوام ببینم، راحت میگفتم “حالا که اینطوری شد چیکار کنیم بهتره؟” اینطوری هم دعوامون کمتر شد هم خودمو کمتر خسته میکردم از کلی غر زدن بی فایده 🙈
حرف زدن از نیازها هم برام سخته ولی یاد گرفتم اگه بگم “دوست دارم بیشتر باهم فیلم ببینیم” خیلی بهتر جواب میده تا این که غر بزنم “تو اصلا برام وقت نمیذاری!”
اشتباه کردن هم که جزو طبیعت منه دیگه 🍃 قبلن عذرخواهی کردن برام مثل خوردن زهر بود اما حالا میدونم گفتن “ببخشید” نه تنها آدم رو کوچیک نمیکنه بلکه بزرگ ترشم میکنه… البته اگه بخوای درستش کنی بعدش.
یه بار یادم نمیاد چی شده بود ولی بعد دعوا فهمیدم کلی حرف تو دلم مونده بود که نگفته بودم و طرفم اصلا نمیفهمید مشکل کجاست… بعدش که بالاخره بازش کردم انگار یه کوه از دوشم برداشته شد…
خیلی وقتا آدم فکر میکنه باید کامل باشه تو رابطه ولی واقعیت اینه که همین کم کم یاد گرفتنه که رابطه رو میسازه 👌
#یه نکته کوچیک که تو مسیر یاد گرفتم: بعضی چیزها اگه زودتر با صدای بلند گفته بشه، کمتر به دل میشینه…